కృతజ్ఞత

‘కృతజ్ఞత' అనే సుగుణం గురించి ఎంతో గొప్పగా చెబుతోంది సుభాషితం.

- యామిజాల జగదీశ్

‘కృతజ్ఞత' అనే సుగుణం గురించి ఎంతో గొప్పగా చెబుతోంది సుభాషితం. కొబ్బరి మొక్కకు తొలి సంవత్సరం ఇచ్చిన నీటితోనే అది పెరిగి, ఉపకారాన్ని మరవకుండా, తాను ఎన్నో కాయలతో నిండుగా అమృతతుల్యమైన జలాలను జీవితాంతం ఇస్తూనే ఉంటుంది. సత్పురుషులకు కాస్తంత ఉపకారం చేసినా, వారు విస్మరించకుండా అంతకు ఎన్నో రెట్ల కృతజ్ఞతతో ప్రత్యుపకారం చేస్తారు.

ఎదుటివారి నుండి ఏ సహాయం పొందినా దాన్ని మరువకుండా కృతజ్ఞ తతో ఉండాలి. అలాంటి కృతజ్ఞతా భావం సమాజమంతా విస్తరిల్లుతున్ననాడు ఎక్కడా అశాంతి ఉండదు. పూర్వకాలంలో కృతజ్ఞతా భావంతో మెలిగేవారు అధికంగా ఉండేవారు. కురువృద్ధుడు, భీష్మపితామహుడు ఈ విషయం గురించి తనకు తెలిసిన ఓ కథను ధర్మరాజుకు ఇలా చెప్పాడు.

పూర్వం ధర్మాత్ముడైన వత్సనాభుడనే రుషి ఉండేవాడు. ఓసారి ఆయన తీవ్రమైన తపస్సుకు ఉపక్రమించాడు. ఆయన చుట్టూ ఎంతో ఎత్తున పుట్టలు పెరిగాయి. అలా ఆయన తపస్సు సాగిస్తూ ఉండగా భీకరంగా వర్షం కురవటం ప్రారంభమైంది.

చాలాకాలం నుండి ఆ పరిసరాల్లోనే ఉన్న ధర్మదేవత వత్సనాభుడిని గమనిస్తుండేది. ఆయన చేస్తున్న తపస్సుకు వర్షాలు భంగం కలిగిస్తాయని తలచి, తాను ఒక పెద్ద మహిషంగా మారి పుట్టపైన గొడుగుగా నిలుచుంది. ఏడు రోజులపాటు కృత ధారాపాతంగా వర్షం కురిసినా పుట్ట పాడవకుండా, తపస్సుకు భంగం వాటిల్లకుండా ఆచ్ఛాదనగా ధర్మదేవత, మహాభారీకాయంగల మహిష రూపంలో రుషిని రక్షించింది. వాన తగ్గాక, ఆ దున్న పక్కకు తొలగింది.