આખરે દાદાના રોગનું મૂળ પકડાયું...!

“દાદાને ‘દાદા’ કહેવાનું બંધ કરીને તમારાં સાસુને હવે ‘મમ્મી’ને બદલે ‘બા’ કે ‘દાદી' કહેવાનું શરૂ કરી દો અને હા, દાદાએ પણ એમને ‘બા' કે ‘દાદી' જે માફક આવે એ સંબોધન કરવાનું.”

- હર્ષદ પંડ્યા

માણસ બીમાર પડે અને ઘરમાં પોતાનું ધાર્યું ન કરાવે તો એ બીમારીની વેલ્યૂ પણ શું? બીમારી દરમિયાન બીમાર વ્યક્તિ થોડા દિવસો પૂરતી VIP બની જાય છે. બીમારીની પણ એક વેલ્યૂ, એક ઇમેજ, એનું પણ એક કૅરેક્ટર હોય છે એવું, બીમાર વ્યક્તિ મનોમન સમજતી હોય છે અને ઘરના સૌ નાના-મોટા સભ્યોને એવું સમજવા મજબૂર પણ કરતી હોય છે.

અમારા એક સંબંધીના દાદા જ્યારથી બીમાર પડ્યા છે ત્યારથી ઘરના સૌ સભ્યોને પોતાની સેવામાં ખડેપગે રાખે છે. થોડા દિવસ પહેલાં હું એમની ખબર પૂછવા એમના બંગલે ગયો. જાણવા મળ્યું કે એમને તો ઘણા દિવસોથી હૉસ્પિટલાઇઝ કર્યા છે. ત્યાંથી હું સીધો હૉસ્પિટલે પહોંચ્યો. દાદાને સ્પેશિયલ રૂમમાં રાખવામાં આવ્યા’તા. જેવો હું રૂમમાં

પ્રવેશવા જતો'તો ત્યાં જ રૂમની બહાર કોરિડોરમાં મેં મારા સંબંધી મિત્રની વાઇફ (જે આ બીમાર દાદાની પુત્રવધૂ હતી) અને ડૉક્ટર વચ્ચે દાદાની બીમારી સંદર્ભે થઈ રહેલો સંવાદ સાંભળ્યો. લ્યો, તમે પણ એ સંવાદ સાંભળો!

‘ડૉક્ટર સાહેબ! દાદાને તમારી હૉસ્પિટલમાં દાખલ કર્યાં... આજે ત્રણ-ચાર મહિના થયા... પણ હજુ એ જ પૉઝિશનમાં છે... કોઈ જ ફેરફાર જણાતો નથી.’

‘કેમ, તમારે એમને મારી નાખવા છે? કોઈ જ ફેરફાર જણાતો નથી, એમ કહીને તમે કહેવા શું માંગો છો?’

‘‘પણ બીજી હૉસ્પિટલના ડૉક્ટર સાહેબ તો એમને એવું કહેતા'તા કે દાદાને એમની હૉસ્પિટલમાં દાખલ કર્યાં હોત તો આજે તો ફેંસલોય આવી ગયો હોત...’’

 “એમને એટલે કોને, દાદાને એવું કહેતા'તા?’’

“ના ‘એમને’... મારા મિસ્ટરને!’’ ‘‘શું કહેતા’તા?’’

‘ફેંસલો આવી ગયો હોત.’

‘એટલે, દાદાનો ફેંસલો લાવી દેવા માટે તમે મારી હૉસ્પિટલમાં દાદાને દાખલ કર્યા છે?’

‘પણ સાહેબ... ક્યાં સુધી રાહ જોવાની?’ ‘રાહ તો જોવી પડે બહેન, આ કંઈ રસોડું નથી કે ચૂલે ચડાવ્યું ને થઈ ગયું.’

‘એમાંય વાર લાગે છે.’