தனக்குவமை இல்லாத தலைவர் கலைஞர்!

அளக்க முடியாத ஆற்றலால் மூன்று தலைமுறையினரைத் தன் வசமாக்கிக்கொண்ட கலைஞரைப் போல் ஒரு தலைவரை இந்திய அரசியலில் பார்க்கமுடியாது.

அண்ணாந்து பார்க்கிற உயரத்தில், ஆகாயம் அளாவ எழுந்து நிற்கும் பல்கலைக்கழகங்களில் இருக்கும் ஆய்ந்தறிந்த பேராசிரியர்களைவிட, அறிவில், ஆற்றலில் கலைஞர் உயரமானவர்.

பாடல் பெற்ற திருமுறைத்தலம் திருக்கோளிலி என்ற திருக்குவளையில் அழுத்தப்பட்ட சமூகத்தில் முத்துவேலர் அஞ்சுகத்தம்மாளுக்கு மகனாக கலைஞர் உதயமானார். அவர் உதித்த அன்று வானவர் யாரும் அவர் மீது மலர்மாரி பொழியவில்லை. அவர் உதயமான அன்று,நாளும் கோளும் இடம் பெயரவில்லை.

அதிசயங்களை நிகழ்த்தப் போகிறவன் உதயமாகி இருக்கிறான். ஆச்சரியங்களை நிகழ்த்தப் போகிற வன் பிறந்திருக்கிறான் என்று யாரும் ஆரூடம் கணிக்கவில்லை.

"சவால்களைச் சந்திக்க வேண்டியது வரும் சங்கடங்களை எதிர்கொள்ள நேரிடும். அறைகூவல் களுக்கு முகம் கொடுக்க வேண்டியது வரும். ஆபத்தைக் கடக்க நேரிடும். தோளில் தொல்லைகள் வந்து உட்காரும், தர்ப்பைகள் வழிமறிக்கும். களவில் கல் வந்துவிழும்" -என்றெல்லாம் அந்தக் குழந்தை எதிர்பார்த்திருக்காது.

தாலாட்டு கேட்டு, தவழ்ந்து, நடை பயின்று, மரங்களின் பெயரையும் மலர்களின் வண்ணத்தையும் அஞ்சுகத்தாய் சொல்லிக் கொடுக்க, சந்திர பிம்பம் போல் வளர்ந்தார்.

அகரம் முதலான தொடக் கக் கல்வியைத் திருக்குவளையில் கற்ற அருந்தவப் புதல்வனை, உயர்நிலைப் படிப்பிற்காக திருவாரூர் பள்ளிக்கு அழைத் துச் செல்லுகிறார் தந்தை முத்து வேலர். பள்ளியின் தலைமை ஆசிரியர் கஸ்தூரி அய்யங்கார் பள்ளியில் இடமில்லை என்றார். தடம் தெரியாமல் தவிக்கிறார் தந்தை பள்ளியில் சேர்க்காவிட்டால் தெப்பக் குளமான கமலாலயத்தில் விழுந்து உயிரை மாய்த்துக் கொள்வேன் என்கிறார் கலைஞர். கஸ்தூரி அய்யங் காருக்கு அன்றுதான் முதன் முதவாக வியர்த்தது. போராடித் தான் பள்ளியில் மட்டுமல்ல; தாய்த் தமிழகத்து மக்கள் மத்தியிலும் இடம் பிடித்தார்.

காட்டாற்று வெள்ளத் தில் நீந்திக் கரை சேரவும் அக்கினி ஆற்றில் குளித்தெழ வும் வாழ்க்கை முழுவதும் அவரால் முடிந்தது. உலகின் சிறந்த வரலாற்று வரிகளுக்கு அப்போதே அவர் விலக்கணம் ஆனார்.